De switch-case is een code structuur die verschillende actie kan uitvoeren op basis van de waarde van een variabel.
Zonder een switch-case zou je voor elk mogelijk scenario een aparte if-else-structuur moeten schrijven, wat het programma complex en onoverzichtelijk maakt. De switch-case-structuur laat het programma beslissingen nemen op een georganiseerde manier, waarbij elke mogelijke waarde (case) een specifieke actie uit kan voeren.
Casus
Stel dat je een programma hebt waarin op basis van de dag van de week, het avondeten wordt bepaalt. Met een switch-case kun je gemakkelijk een actie uitvoeren afhankelijk van de dag.
Hoe zit een switch-case-structuur in elkaar?
De switch-case-structuur volgt een specifieke opbouw, die begint met een switch-clausule waarin een variabele of statement wordt gespecificeerd. In de switch komen cases te staan voor alle waardes waar je het variabel aan wilt testen. In een case kan je code uitvoeren. Om een case af te sluiten wordt het break-clausule gebruikt die hetzelfde werkt als de standaard break.
Optioneel zit er in een switch ook een enkele default-clausule waarvan de actie uitgevoerd wordt als alle eerdere cases niet uitgevoerd werden.
Codevoorbeeld
switch(variabel_1){ case "variabelStatus1" : // code om uit te voeren als de case waar is. break; case "variabelStatus2" : // code om uit te voeren als de case waar is. break; default : // code om uit te voeren als variabel_1 niet de waarde van de cases bevat.}
Als in het bovenstaande voorbeeld de waarde van variabel1 “variabelStatus1” is, dan wordt de code van de eerste case uitgevoerd.
Als de waarde van variabel1 “variabelStatus2” is, dan wordt de code van de tweede case uitgevoerd.
Als de waarde van variabel1 niet “variabelStatus1” en niet “variabelStatus2” is, dan wordt de default uitgevoerd.
Het is ook mogelijk om bij meerdere cases dezelfde actie uit te voeren.
Dit ziet er als volgt uit:
Codevoorbeeld
switch(variabel_1){ case "variabelStatus1" : case "variabelStatus2" : // code om uit te voeren als de case waar is. break;}
Wanneer je een variabele met het datatype integer, double, float, long, uint- of ulong, kun je de < en > operatoren gebruiken om een reeks aan getallen als case te beschrijven. het is dan bijvoorbeeld mogelijk om bij alle getallen groter dan 4 een actie uit te voeren.
Codevoorbeeld
switch(variabel_1){ case < 4 : // code om uit te voeren als de case waar is. break; case <= 8 : // code om uit te voeren als de case waar is. break;}
Het is hierbij belangrijke om de cases in de juiste volgorde te zetten. Er mogen niet dezelfde getallen of dezelfde getallen, maar minder in de reeks zitten die door de case komt. Je mag bijvoorbeeld niet eerst < 8 en daarna < 4.
Hoe gebruik je een switch-case-structuur?
Een switch-case is handig wanneer er bij verschillende waardes van een variabel verschillende acties uitgevoerd moeten worden.
Casus
Stel je schrijft een programma wat er op welke dag van de week wordt gegeten. Op maandag lasagna, op dinsdag stamppot, op woensdag chicken tonight, op donderdag pizza, op vrijdag nasi en in het weekend beide dagen patat.
In de bovenstaande switch-case wordt bepaalt wat het gerecht is aan de hand van de waarde van het variabel dag. Wanneer de dag niet maandag, > dinsdag, woensdag, donderdag of vrijdag is, wordt de default case uitgevoerd.
Een flowchart van de bovenstaande switch-case-structuur
flowchart TD
A[Start] --> B[dag controleren]
B -- maandag --> C[lasagna]
B -- dinsdag --> D[stampot]
B -- woensdag --> E[chicken tonight]
B -- donderdag --> F[pizza]
B -- vrijdag --> G[nasi]
B --> H[patat]
C --> L
D --> L
E --> L
F --> L
G --> L
H --> L[Stop]
